LAOS

Obywatele polscy udający się na wycieczkę do Laosu objęci są obowiązkiem wizowym. Wizę turystyczną do 30 dni można uzyskać w przedstawicielstwach dyplomatycznych Laosu (najbliższe znajduje się w Berlinie), jak również na niektórych przejściach granicznych. Koszt wizy wynosi 30 USD, a paszport musi być ważny przez minimum 6 miesięcy.

Przed udaniem się w podróż do Laosu zaleca się szczepienia przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu A i B, tężcowi i błonicy oraz durowi brzusznemu.

Kuchnia Laosu nie cieszy się dobrą sławą, choć naprawdę nie ma powodów, by się jej obawiać. Wśród narodowych potraw można znaleźć wiele pysznych ciekawostek, które podbiją europejskie kubki smakowe.

Będąc w Laosie, warto skosztować dań takich jak:

• Laarb — siekane mięso podawane z liśćmi kafiru, miętą, bazylią oraz prażonym i potłuczonym białym ryżem;
• Noodle Soup — Laos słynie właśnie z zup. Najsmaczniejsze są te przypominające nasz rosół i podawane z różnymi rodzajami makaronu;
• Świeże sajgonki — Spring rolls w nieobsmażonej wersji to nie tylko bogactwo smaku, ale także prawdziwa bomba witaminowa.

Ceny jedzenia w Laosie nie należą do wysokich,Dotyczy to szczególnie usług — miejscowi mają zwyczaj windowania wysokości opłat to abstrakcyjnych kwot.

Obiad w lokalnej jadłodajni: od 8 do 15 PLN

Obiad w restauracji średniej klasy: od 20 do 30 PLN

Piwo: 3-4 PLN

Kawa: od 4 do 8 PLN

Coca-cola: 3-4 PLN

Woda mineralna: 2-5 PLN

1. Popularnym środkiem transportu w Laosie są tzw. tuk-tuki. Cena przejazdu na odcinku około 15 kilometrów nie powinna wynieść więcej niż 30 PLN. Warto jednak pamiętać, aby wysokość wynagrodzenia za wykonanie usługi ustalać przed skorzystaniem z niej.
2. Internet w Laosie został wprowadzony dopiero w 1997 roku. Na miejscu funkcjonuje wiele kafejek oferujących dostęp do sieci. Godzina surfowania to koszt około 2 USD.
3. Zasięg telefonii komórkowej w dużych metropoliach nie pozostawia do życzenia nic, jednak poza granicami miast jest on bardziej niż ograniczony. Karty SIM lokalnych operatorów są łatwo dostępne, podstawowa kosztuje 5 USD.
4. W Laosie można, a nawet trzeba się targować, ponieważ często — szczególnie na bazarach i w wypożyczalniach pojazdów — jest to jedyny sposób na to, aby uzyskać atrakcyjną cenę za wybrany przedmiot/usługę. Należy jednak wiedzieć, że proces ten nie należy do łatwych, dlatego też warto uzbroić się w dużo cierpliwości.
5. W dużych miastach w wielu miejscach jest możliwość płatności kartą, ale mimo wszystko poleca się posiadanie gotówki. W metropoliach dostęp do bankomatów jest powszechny, na prowincji jednak może być on ograniczony.
6. Przed zrobieniem fotografii mieszkańcowi Laosu, należy zapytać, czy nie ma on nic przeciwko. Ważne jest, aby wiedzieć, że po wszystkim może on zażądać drobnej opłaty za pozowanie.
7. W Laosie obowiązuje całkowity zakaz fotografowania obiektów wojskowych — za niestosowanie się do przepisu grozi kara aresztowania i deportacja.
8. Napiwki w Laosie są mile widziane. Ich wysokość zależy od szczodrości klienta. Warto jednak wiedzieć, iż nie są one ani obowiązkiem kupującego, ani też zbyt częstą praktyką.
9. Napięcie elektryczne w Laosie jest równe 220 V, a wtyczki są takie same jak te, z których korzystamy w Polsce.

1. Podczas pobytu w Laosie należy pamiętać, że dotykanie, przytulanie i wchodzenie w inne interakcje będące naruszeniem nietykalności cielesnej mnichów, jest zakazane.
2. Przed wejściem do czyjegoś domu, sklepu oraz miejsca kultu religijnego, trzeba zdjąć swoje obuwie.
3. Laotańczycy są mili, uprzejmi i sympatyczni, ale również bardzo interesowni. Za niemalże każdą pomoc z ich strony mogą zostać zażądane pieniądze. Nie jest to wyraz złego wychowania, a po prostu kultury, w jakiej zostali oni wychowani.
4. Święta obchodzone w Laosie można podzielić na państwowe i lokalne. Te drugie najczęściej mają zmieniające się daty, ponieważ mają bezpośredni związek z porami roku. Mowa tutaj o uroczystościach takich jak np. święto deszczu Bun Khao Pansa (czerwiec).
5. Religią dominującą w Laosie jest buddyzm. Różni się on jednak od swojej tradycyjnej formy, ponieważ przewijają się w nim liczne elementy ze starych wierzeń, najczęściej z animizmu.

1. Język tajski i laotański są ze sobą spokrewnione, przy pomocy jednego z nich można dogadać się na terenie obu państw.
2. Laos jako nazwę kraju często tłumaczy się jako „Krainę miliona słoni”.
3. Obywatele Loasu wyznają przede wszystkim buddyzm. Religia ta stanowi aż 61% wszystkich wyznawców.
4. Laos jest jedynym krajem Azji Południowo-Wschodniej, który nie posiada dostępu do morza.
5. Koncept posiadania jest obcy dla Laotańczyków. Słowa „moje” i „twoje” są w ich języku takie same.
6. Laos jest jednym z najbiedniejszych krajów świata.

Polecamy  zapoznanie się z poradnikiem Polak za granicą przygotowanym przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych, w którym znajduję się wiele przydatnych informacji.